Naamkaartjes uitdelen, is dat niet passé?
Met al die sociale mediakanalen zou je kunnen denken dat het niet meer zinvol is om nog naamkaartjes te laten drukken. Klanten vinden jou wel op Instagram.
Of Twitter. Of LinkedIn.
Ik denk dat dat waar is voor heel veel mensen.
Maar voor mij klopt dat niet. Ik ben een beweger, ik kom graag op verschillende plaatsen en praat graag met nieuwe mensen tijdens onverwachte ontmoetingen. In het echt. Ik heb ook een schuifje met kaartjes die ik in de loop van de tijd verzameld heb. Daar ga ik geregeld nog eens door, er zit goed volk tussen!
Wat kan je dan doen met jouw naamkaartje zodat het niet in het doosje van de drukker in 500 exemplaren in je kast blijft zitten?
Er zijn natuurlijk de officiële netwerkevents waar je heen kan gaan en kaartjes kan uitdelen. Of op beurzen en events waar je staat of die je bezoekt om je zaak zichtbaar te maken.
Maar toen ik hierover verder nadacht, kwam ik op mijn eigen acties uit die ik graag met jou wil delen. Misschien word je er ook wel blij van en krijg je zin om één van deze acties te doen.
En wellicht heb je zelf ook leuke ideeën. Laat van je horen!
Dit doe/deed ik al met mijn naamkaartjes:
1. Onlangs was ik met Jan op stap doorheen Antwerpen. We stapten een leuk uitziend barretje binnen. In die WC hing één muur vol met kurk en die hing vol met naamkaartjes. Ik heb het mijne er bij gehangen.
Je hebt tijd om rond te kijken en te lezen als je op de wc zit, tenzij je op je smartphone zit 😊.
Nu hangt er bij ons thuis op de WC ook een ronde kurk met al enkele naamkaartjes op geprikt. De verzameling mag groeien.
2. Aan de inkom van mijn favoriete bioshop hangt een groot bord met veel aankondigingen allerlei. Mijn kaartje hangt daartussen. En als het weg is, hang ik er een nieuw. Grote kans dat in die winkel mensen komen met passies en plannen waar ik met plezier een website voor bouw.
3. Toen ik één jaar bestond heb ik al mijn klanten een geschenkje gestuurd en daar twee naamkaartjes bij gestoken. Later zei een klant: “Ik heb je kaartje doorgegeven, ha ja, ik had er toch twee. 😊” Mijn eigen klanten zijn mijn beste reclame. Dus ik maak het hen graag gemakkelijk.
4. Een klant van mij laat soms eens een kaartje achter op de trein. Je weet nooit wie het opraapt en bij wie het belandt.
5. Als ik naar events of activiteiten ga waar ik gewoon zelf heen wil, neem ik zeker ook kaartjes mee. Vaak loop ik daar mensen tegen het lijf die iemand zoeken als ik om hun website te bouwen. Vb tijdens een wintergathering twee jaar geleden ontmoette ik iemand die later klant bij me werd.
6. Bij vrienden in hun praktijk/zaak. Zij kennen mij en hoe ik werk echt. Een van harte doorverwijzing mét een kaartje er bij. Zo wil ik graag dat mensen bij mij belanden.
7. Ik ben een prater en leg graag contact met nieuwe mensen. Onlangs zat ik aan de grote tafel bij Ej Gast, een leuk cafeetje op de Gitschotellei. Daar zat een vrouw in een boekje te lezen. We geraakten aan de praat en zij ging uiteindelijk met mijn naamkaartje naar huis. Want ze geeft kinderyoga en zou dat in de toekomst willen uitbreiden en dan zal ze wellicht een website nodig hebben.
Eerlijk?
In het begin moest ik een drempel over.
Ik vond er vanalles van, van mensen die vlot met hun kaartje stonden te zwaaien.
Dat was zo verkoperig / opdringerig / zichtbaar.
Haha.
Tot ik doorhad dat ik zichtbaar moest worden, dat het anders niet zou werken.
Zichtbaar worden is zorgen dat mijn klanten mij kunnen vinden. En voor mij werkt dat best op bovenstaande manier. Veel beter dan veel tijd op Instagram besteden. Of leren hoe adverteren op Google werkt.
Als ik nu ergens een kaartje neerleg of iemand een kaartje geef dan voel ik vooral vreugde. En ook nieuwsgierigheid wat er van deze link mogelijks zal komen.
Intussen weet ik ook dat ik royaal mag uitdelen.
Het doet me denken aan de eik die duizenden eikels in het rond strooit in de herfst. Heel weinigen daarvan worden zelf een mooie eik. Veel van mijn kaartjes zullen allicht niet tot betalende klanten leiden. Maar ze voeden wel mee mijn zichtbaarheid. En wat niet meteen gebeurt, gebeurt misschien wel binnen 5 jaar.
Zo had ik zelf heel lang een kaartje bijgehouden van Atelier Decorar La Tierra. Telkens ik mijn schuifje uitmestte, mocht dat er weer terug in. Tot ik jaren later voelde: nu is het tijd om met klei te leren werken. Ik wist waar het kaartje lag, heb Mascha gebeld en ben vijf jaar lang elke dinsdag naar het klei atelier gegaan.
Vertel me wat jij met jouw naamkaartjes doet!
Zo kunnen we deze lijst uitbreiden met de leukste, zotste, efficiëntste acties.
