“Noem een kat een kat en noem ze niet langer een dier.”

Deze heerlijke uitspraak rolde uit de mond van Sandra Decadt, terwijl ze aan mijn keukentafel zat tijdens het strategiegesprek voor haar website.

In het kort gaat deze tekst over echt zeggen wat je doet.

Authentiek zijn. Daar verlang ik naar. Mijn klanten ook. En we worden er overal mee om de oren geslagen. Boeken, trajecten, workshops, … Dit is een tijd waarin authenticiteit blijkbaar iets is wat we willen leren, hoe we willen zijn. En dat is een proces, want we kunnen dat precies niet meer vanzelf: durven spreken, jezelf tonen zoals je bent.

En toch voel ik altijd verbazing als mijn website klant niet echt durft te schrijven wat hij of zij brengt.

• Zal ik het niet wat afzwakken? Anders schrik ik misschien mensen af.

• Ja, maar zo rechtuit hoeft dat er toch niet op te staan? Dat wordt wel duidelijk zodra ze bij mij zijn.

• Ik durf niet te schrijven waar het echt om draait, ik ga bakken kritiek krijgen.

Allemaal herkenbaar, het is ook super spannend en het voelt ook erg kwetsbaar. Ik kan me steevast inleven in die emoties. En tegelijk voel ik een drang om iedereen een duwtje te geven. Kom, zeg nu maar gewoon waar het op staat. Beschrijf wat je doet. Voor een paar redenen.

Dan informeer je je klant op een eerlijke manier. Want je wilt je klant toch niet lokken en dan blijkt dat die toch niet zocht wat jij brengt. Allebei gefrustreerd. En voor allebei tijdverspilling.

Je bent eerlijk met jezelf, je laat jezelf niet in de steek. Jij hoort namelijk zelf ook wat je zegt, jij leest zelf ook wat je schrijft. Als je daar een ‘afgezwakte’ versie van jezelf neerzet, dan is dat wat je tegen jezelf zegt. Natuurlijk begrijp ik volledig dat er vaak processen nodig zijn in jezelf om dit helemaal bloot te leggen en aan jezelf toe te geven wat je echt wil zeggen/schrijven/doen. Soms is het er de tijd nog niet voor. En dat vraagt scherp luisteren: stel je uit, ben je bang, verzin je smoesjes of is het echt nog niet zo ver?

De wereld heeft voorbeelden nodig. Waarom zouden we wachten? Waarop zouden we wachten vooraleer ‘het mag’? Waarom niet op een zachte en rustige manier onze stem laten horen, met de woorden die daarbij passen. Heel oprecht. Niet om te overtuigen, maar om te delen en uit te nodigen. Ik voel de vreugde die daar bij komt kijken. Jij kan er helemaal staan en je klant kan bij iemand terecht waar hij naar zocht. Eindelijk 😊

Het is mooi om die grote doorbraken te zien. Ook al kunnen ze in de ogen van de buitenstaander soms klein lijken.

• ‘Ja, ik heb het beslist, ik ga vanaf nu onder mijn eigen naam verder.’

• ‘Eigenlijk wil ik die groepstrajecten niet aanbieden, ik kom het best tot mijn recht als ik individueel werk.’

• ‘Maar allez, eigenlijk gaat het daar niet over. Nu weet ik helemaal waar het wel over gaat. Yes! En ook wel spannend.’

Zoals ik schrijf, het lijkt soms zo simpel.

Maar niet als jij al vele jaren een ander verhaal in je hoofd hebt verteld. Dan zijn deze keuzes en inzichten heerlijk verhelderend. Dat geeft energie. En dat geeft websites die aantrekken, websites waarvan de mensen die je echt kennen zeggen: ja, dit straalt helemaal ‘jij’ en jouw zaak uit.