Callantsoog

Bevriezen aan een prachtige kust.

“Ja! Bergen aan Zee! Daar is het echt prachtig! En vandaag en morgen is het nog zonnig, dus ga ervoor!”
Onze gastheer en -vrouw zijn enthousiast, dat is duidelijk. Wij twijfelden nog over onze vervolgplannen, maar plots hadden we haast. Het woord ‘zee’ werkt magisch op ons. Dus: onze camper inladen en wegwezen, naar de kust. Het zand en de zee roepen ons.

Via via hadden we een adresje daar in de buurt ontvangen, dus dat was onze eerste stop. Dat werd echter niets, dus gingen we verder op zoek naar een plek om te verblijven. Liefst op wandelafstand van het strand. En of we dat gevonden hebben! Een prachtplek: De Karnemelkplaats in Callantsoog.

Het werd onze eerste nacht in de camper.

Lijkt recht uit een Hobbit film te komen, niet? De Karnemelkplaats, een echte aanrader!

Ons eerste in de camper klaargemaakt avondmaal, buiten, met in de verte de prachtige hoge duinen en daarachter de zee.

De avondzon verwarmt onze camper, bereidt hem en ons voor voor de eerste nacht met z’n tweetjes in ons te krappe bed :-)

Jan groet de zee op blote voeten….brrrr. Vijf graden misschien? Het water en de buitenlucht…

Sfeerbeelden van die avond aan zee, op Koningsdag. Betoverend, thuiskomen, weids, ademruimte.

Onze redder.

Die betovering werd snel doorbroken toen de zon onderging. Doorheen de bijtende wind en de vriezend koude temperaturen ploegden we ons een weg naar de camper. We deden alle kleren aan die we hadden, legden alle dekens op ons bed en ik vulde de warmwaterkruik. Midden in de nacht kwam er ook nog een muts op mijn hoofd.

‘Hebben jullie dan geen verwarming in jullie camper?’
Ja, maar die werkt op diesel en die stinkt echt en we vinden dat maar niks. Prijs- en geur-gewijs. Ik had die ochtend een Zoom-gesprek met een websiteklant en ik had me goed ingeduffeld. Jan had zich echter buiten gezet en kwam er na een uurtje achter dat hij tot op het bot verkleumd was.
Wandelen zou ons redden. De gastvrouw van de Karnemelkplaats wist te vertellen dat de vierde strandtent echt prima eten serveerde. Daarheen dus.

Na de lunch nog wat op verkenning in het dorpje zelf. Daarover is niet zo veel te vertellen. Behalve dan dat we daar onze nieuwste beste vriend vandaan hebben: een mini elektrische verwarming, gemaakt voor een camper. Hij heeft ons leven gered. Of toch tenminste onze reis want Jan zat bijna op de eerste trein huiswaarts.

Ons nog niet bewust van de koude nacht die ons te wachten zou staan, en de nieuwe vriend die ons zou redden.

Verliefd

Alsof dat nog niet voldoende avontuur was, werden we op de dag van vertrek onverwacht tot over onze oren verliefd. Op de Igluhut. Ik had ze een hele tijd geleden al eens gezien op het internet, maar nog nooit in real life. Deze camping had drie van zulke Iglu’s gekocht en wij mochten binnenin een kijkje nemen. Onverwacht ruim en heel praktisch ingericht. In zoiets wil ik wonen!

Op deze Igluhut keken wij. Wonderbaarlijke wormachtige schepsels die elk moment tot leven konden komen om op tocht te gaan of in de aarde te verdwijnen.

Er is zelfs een verdeelpunt in België! Laten we daar nu net de komende twee maanden niet zijn… maar de man is gewaarschuwd: in de zomer komen we kijken.

Als jij een grondje te koop weet waar dit mag staan (recreatiegebied) of je hebt een mega grote tuin en wil wel fijn gezelschap in de buurt: laat het me weten. Wij zoeken een plek. Idealiter elk in onze eigen Igluhut, in elkaars buurt.