Knapperig vers

Het allereerste stukje Denemarken

Het allereerste knapperigste zoetste stukje Denemarken waar wij onze tanden hebben in gezet is Sonderborg. En dat treft, want later op onze reis vernamen we dat het stadje bekend is om zijn lange taartenbuffets. Hoewel we die niet in real life gezien hebben.

Op goed geluk zochten we een leuke regio waar we even konden landen zodra we de Duitse grens over waren. Aan die grens werden we trouwens even gevraagd om opzij te gaan en kwam een vriendelijke militair ons wat vragen stellen. Hij wilde voornamelijk weten of we in onze bus enkel spullen hadden zitten voor persoonlijk gebruik. Dat konden we hem verzekeren. We hadden geen vracht goederen bij om illegaal te gaan verkopen. Toen vroeg hij met een lachje, zo'n onder ons lachje, alsof hij ons al jaren kende, of we drugs bij hadden. Vanbinnen in mij voelde het alsof ik net een slok van mijn koffie nam en moest proesten van het schrikken en van het goede mopje. Vanbuiten hield ik mijn gezicht echter in de plooi en antwoordde 'nee'. Voor zozer ik wist hadden we dat niet bij. Het bier en de chips niet meegerekend. Toch ook een soort van verslaving.

En toen mochten we het land in. Gelukkig.

Sonderborg

Sonderborg bleek het ideale plaatsje om onze Deense reis te starten. Niet te groot, niet te klein, veel natuur en water rondomrond, leuke winkeltjes, gezellige cafeetjes. Aan het plaatselijke kasteel was er net een samenkomst van mensen met Oldtimers, altijd leuk om eens langs te struinen. In het stadje was er een trap die naar het centrum leidde, waar een kunstenaar een mooi tafereel op geschilderd had. Ik hou vooral van het eekhoorn-deel.

En wat denk je van de gezellige beer die uitkijkt over zee, langs het wandelpad?

Gendarmstien

Dé ontdekking was de Gendarmstien. Een pad van 84 kilometer dat hier langs de krullende kust loopt. Een pad dat effectief door gendarmen werd gebruikt om de wacht te houden, om te controleren op illegale smokkelaars die hun waren niet via bus maar via boot het land probeerden in smokkelen om voor veel geld te verkopen en de belastingen te ontlopen. Blijkbaar was de taks op import lange tijd een heel belangrijk onderdeel van inkomsten voor het land.

Nu is het dus een toeristische route, waar het heerlijk wandelen is. Afwisselend een vergezicht op zee, dan plots in een bos. Afwisselend vanuit een hoogte naar de zee kijken, tot er plots met je voeten in staan.

We vonden het zo'n leuke ontdekking dat we de volgende dag richting Skelde reden, een mini plekje aan een ander stukje van de Gendarmstien, met aan de overkant van het water zicht op Duitsland. Na een lekker drankje, vers uit onze Jumper, wij op wandel op het pad. Een prachtige manier om een zonnige zondag door te brengen. Onverwacht fijn avontuur, met de ontdekking van eetbare zeekool, zomaar groeiend tussen de stenen en het zand. (sorry geen foto van, wel van dit plantje dat erg hard op rucola lijkt). En deze horizontaal groeiende boom, ongelooflijk toch?

We konden maar niet beslissen wanneer we zouden terugkeren. Je kent dat wel, oh, daar is een bocht, zullen we tot voorbij die bocht wandelen? En dan zie je in de verte weer iets dat je nieuwsgierig maakt en wil je tot daar geraken. Zo kregen we een hele gevarieerde wandeling, die ons verder bracht dan we gedacht hadden. En aangezien Jan niet graag dezelfde weg terug wandelt, volgde ik hem op terugtocht en ontdekten we zo onze eerste Deense dolmen. Midden in het bos een prachtige stenencirkel, met van dat feeërieke licht, alsof we plots in een andere tijd waren beland.

Broager Strand Camping

Omdat we zo gecharmeerd waren van deze streek, zochten we nog een tweede camping om te verblijven: Broager Strand Camping. De Gendarmstien loopt daar gewoon voorbij de camping, het strand heeft leuke stenen om mee te spelen en je kijkt in de verte op Sonderborg.

De ochtend dat we daar aan het water zaten, te spelen en te zijn, voelde ik me voor het eerst op reis helemaal in harmonie met mezelf en de wereld rondom mij.

Er gaat zo'n kalmte uit van deze plek, het geluid dat het water maakt als het met hele zachte minigolfjes tegen de stenen kabbelt, de heldere, lekkere lucht, de kalmte van dit stukje zee, het heeft een wonderbaarlijk effect op mij. En doet me weer wat verder zinken in dit avontuur.